Krośnicka Kolejka Wąskotorowa funkcjonuje od maja 2013 r.,
kursująca na terenie Zespołu Pałacowo – Parkowego w Krośnicach i Wierzchowicach,
po niemal 3 km trasie,
gdzie znajduje się 5 mniejszych stacyjek, tworząc ścieżkę edukacyjną o nazwie Dolina Baryczy w miniaturze.
Główny budynek dworca w swojej architekturze nawiązuje do budynku Wrocławskiej kolei Dojazdowej.
Wewnątrz dworca znajduję się Centrum Informacji Turystycznej z lokalem gastronomicznym.

Stoi na stacji lokomotywa, Ciężka, ogromna i pot z niej spływa - Tłusta oliwa. Stoi i sapie, dyszy i dmucha, Żar z rozgrzanego jej brzucha bucha...

Już ledwo sapie, już ledwo zipie, A jeszcze palacz węgiel w nią sypie. Wagony do niej podoczepiali Wielkie i ciężkie, z żelaza, stali, I pełno ludzi w każdym wagonie...

Parowóz Px48 o numerze 1907 z 1955 r. kursował w przeszłości na różnych torach, w tym również przez pół roku na trasie milickiej kolei wąskotorowej.
Do roku 2012 kursował jako parowóz Wiluś, obsługując kolejki turystyczne Żuławskiej Kolei Dojazdowej z Nowego Dworu Gdańskiego.

Parowóz ,,Tomcio" typu Las z 1949 r. o numerze fabrycznym: 1982, w latach 1949-1987 był w eksploatacji w cukrowni w Leśmierzu,
następnie sprzedany do Niemiec w 1994 r. i ustawiony jako eksponat w Oberoderwitz, w 2005 r. przewieziony do Weißwasser, we wrześniu 2012 r.
sprowadzony do Polski i ustawiony jako eksponat przed dworcem głównym w Krośnicach.

Lokomotywa spalinowa WLs75-43 wyprodukowana w 1967 roku w ZNTK Poznań. Pracowała w Cukrowni Dobre,
wyremontowana w 2004 roku służyła na Starachowickiej Kolei Wąskotorowej. Obecnie Lokomotywa jest sprawna technicznie
i obsługuje przejazdy w dni robocze, jako pomocnicza lokomotywa w Krośnicach.

Parowóz typu Las wyprodukowany w 1958 r. w Fabryce Lokomotyw im. Feliksa Dzierżyńskiego w Chrzanowie.
Wycofany z eksploatacji w 1975 r. przez Ośrodek Transportu Leśnego Płociczno, następnie trafił jako eksponat do Niemiec w Weißwasser .
W 2012 r. sprowadzony do Polski i ustawiony jako eksponat przed dworcem głównym w Krośnicach.

Kolejka wąskotorowa o rozstawie torów 750 mm, zatacza pętle o długości 2,7 km.

Lokomotywa spalinowa WLs 180 nr 7220

Przystanek - Stawy.

Staw rekreacyjny z rozbudowaną infrastrukturą dla aktywnie wypoczywających.

Plac zabaw dostosowany dla maluszków oraz większych użytkowników.

Przystanek - Pałac Krośnice.

Neorenesansowy pałac von Volmersteinów w Krośnicach zbudowany w ok. 1785 roku przez rodzinę Reichenbachów z Goszcza. Pierwotnie budynek był jednopiętrowy i znacznie mniejszy niż obecnie. 22 lipca 1845 roku, budynek wraz z majątkiem nabył hrabia Adelberdt von der Recke -Volmerstein. Założyciel Fundacji krośnickiej lecznicy (Deutschen-Samariter-Ordens-Stift). W tym samym roku pałac przebudowano ze stylu barokowego na neorenesansowy. Na owe czasy był to największy pałac na tym terenie, ustępując jedynie siedzibie w Brzostowie. Wśród dobroczyńców zakładu leczniczego byli: cesarz Napoleon III, król Prus Wilhelm I, następca tronu Holandii, Wielki Książę Meklemburgii i Szwerin książę Fryderyk, generalicja, ministrowie i dyplomaci. Personel lecznicy stanowili diakoni wyznania protestanckiego. Po śmierci hrabiego syn Werner Leopold ostatecznie przebudował pałac w latach 1927-1929 r. według architektury Hansa Thomasa, który nadał pałacowi w Krośnicach oryginalny i niepowtarzalny kształt, który przetrwał do dziś. W 1945 roku budynek został częściowo zniszczony i splądrowany przez wojska radzieckie. W 1952 r. obiekt przeznaczono pod zarząd Państwowego Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych. Po roku 1996 r. pałac został ponownie wyremontowany i przeznaczony na władze Urzędu Gminy Krośnice. Budynek murowany z cegły, otynkowany, wniesiony na rzucie prostokąta, podpiwniczony, dwukondygnacyjny, z zagospodarowanym poddaszem, nakryty dachem czterospadowym z nowszymi lukami. Główne wejście poprzedzone tarasem ze skodami, nad wejściem kartusz herbowy rodziny von der Recke von Volmerstein. Od ogrodu ganek filarowo-kolumnowy, podtrzymujący balkon. Dekoracje elewacji budynku skromne, z prostymi obramowaniami wokół otworów okiennych. Układ wnętrz przekształcony na potrzeby biurowe Urzędu Gminy. Do pałacu przylega rozległy park krajobrazowy, na tyłach Zespołu Pałacowego zachowały się nagrobki i kamień upamiętniający rodzinę von Volmerstein, w pobliżu ruiny zabudowań dawnego folwarku.

Na tyłach Zespołu Pałacowego zachowały się granitowe nagrobki i kamień upamiętniający rodzinę von Volmerstein.

Radziecki samolot szkoleniowo-treningowy Jak-11. Zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Aleksandra Jakowlewa. Został sprowadzony w latach sześćdziesiątych,
przypuszczalnie z lotniska w Poznaniu. Eksponat ustawiony przy Schronisku Młodzieżowym w Krośnicach.

BRAVE KiDS

Przystanek ,,Pałac Wierzchowice" nawiązuję swoją nazwę od nieistniejącego pałacu z ok. 1717 r., z fundacji rodu Reichenbachów,
pózniej własność Hochbergów, (rozebrany 1989 r. ). Do dziś zachował się jedynie Park leśny (pierwotnie ogród) w stylu angielskim,
oraz zabudowania dawnego folwarku.

Kościół par. p.w. Narodzenia N. P. Marii w Wierzchowicach zbudowany w latach 1769-73, dla zboru ewangelickich kolonistów z Wirtembergii, za proboszcza Samuela Abrahama Lauterbacha. Zgodnie z testamentem Henryka von Reichenbach przyozdobiony i hojnie wyposażony w 1819 r. Kościół barokowy położony na cmentarzu grzebalnym z konstrukcji szkieletowej, na podmurówce, z wierzą murowaną z cegły, otynkowany. Salowy, na planie prostokąta ze ściętymi narożnikami, z niższą prostokątną dobudówką zakrystii od zach. Dach wielospadowy pokryty dachówką z wieżą pobitą blachą cynkową. Wnętrze kryte stropem pobitym deskami, wspartym na dwóch wzdłużnych podciągach. Nawa świątyni z dwiema kondygnacjami empor po bokach, wspartych na drewnianych filarach, oraz emporą organową od strony wsch. uniesioną na czterech filarkach. Ściany całego wnętrza wyłożone boazerią, w dwóch kondygnacjach przeprute szerokimi oknami zamkniętymi odcinkowo, u dołu niskimi, u góry wysokimi. Za ołtarzem głównym, nad wejściem do zakrystii dwa kartusze z herbami rodziny Reichenbachów.

Ruiny kaplicy na dawnym cmentarzu ewangelickim w Wierzchowicach.

Kaplica rodu Hochbergów na poł. od Wąbnic. Zbudowana na planie regularnego sześcioboku z wejściem od zachodu. We wnętrzu stoją dwa puste sarkofagi z wypisanymi inskrypcjami:

Hans Heinrich XVI von Hochberg Freicherr zu Fürstenstein geb. 19.V.1874 in Rohnstock+13.II.1933 in Berlin. Off.Jch.2.10. oraz Eleonore Gräfin von Hochberg Freifrau zu Fürstenstein Gräfin Harrach. geb. 4.VII.1878 in Tiefhartmannsdorf Ev. Jch.U.27.u.28.

www.klubpodroznikow.com